Και από τους άλλους πολιτικούς χώρους όμως έχουμε παρεμβάσεις που έχουν στόχο τον κ. Τσίπρα. Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατίας, όταν ρωτήθηκε από τον «ΣΚΑΪ» αν υπάρχει πιθανότητα συμπόρευσης με τον Αλέξη Τσίπρα, απάντησε: «Πάνω από το πτώμα μου. Το λέω ξεκάθαρα. Με τον βάλτο εγώ δεν μπλέκω». Προφανώς έχει σβήσει από τη μνήμη του τα πολύ θετικά λόγια που έλεγε για τον προκάτοχό του στην Κουμουνδούρου, για παράδειγμα ότι εξαιτίας του Τσίπρα γύρισε στην Ελλάδα και ενεπλάκη στην πολιτική ζωή της χώρας. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δήλωσε ότι ο Τσίπρας θα επιστρέψει γιατί του λείπουν τα φράγκα της εξουσίας και τον κάλεσε να πει το κόμμα του «Λαγούμι». Στελέχη της Νέας Αριστεράς υποστηρίζουν ότι η Αριστερά δεν χρειάζεται Μεσσίες.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης θυμίζει συνεχώς τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Πάνου Καμμένου, χωρίς να λέει αν υπήρχε τον Γενάρη του 2015 άλλο κόμμα από τη δημοκρατική παράταξη πρόθυμο να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό επίπεδο. Στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μπερδεμένοι. Σε φάση αναμονής. Ούτε καταγγέλλουν τον πρώην αρχηγό τους ούτε τον αποθεώνουν. Δεν ξέρουν αν θα υπάρχει το κόμμα τους και πώς θα υπάρχει στην περίπτωση που ο Τσίπρας προχωρήσει στη δημιουργία νέου σχήματος. Οπότε βλέποντας και κάνοντας.

Παραδόξως ο πιο γενναιόδωρος απέναντι στον Τσίπρα ήταν ένας φανατικός εχθρός του. Για τον Αδωνη Γεωργιάδη ο Τσίπρας είναι «το μεγαλύτερο πολιτικό ταλέντο της γενιάς μας» και τον θεωρεί «υπολογίσιμο πολιτικό αντίπαλο». Ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει χαριστεί στον Αλέξη Τσίπρα την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός. Μάλιστα τον είχε κατηγορήσει ότι με τη Συμφωνία των Πρεσπών διαπράττει εθνικό έγκλημα και είχε χαρακτηρίσει την ημέρα ψήφισης της συμφωνίας από τη Βουλή «μια αποφράδα μέρα για τον Ελληνισμό». Είναι φανερό ότι ο Τσίπρας απασχολεί το πολιτικό και το μιντιακό σύστημα. Και το κυβερνητικό κόμμα και την αντιπολίτευση και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, όποια κι αν είναι η γραμμή τους, όπου κι αν τοποθετούνται πολιτικά τα αφεντικά τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ομιλία του την Παρασκευή το απόγευμα στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της εκδήλωσης του Economist, ήταν πρώτο θέμα σχεδόν σε όλες τις ιστοσελίδες, οι περισσότερες εκ των οποίων τη μετέδωσαν ζωντανά. Για νέο κόμμα δεν είπε κάτι ο πρώην πρωθυπουργός, κατέθεσε όμως μια πλατφόρμα (εννέα άξονες) με ορίζοντα πενταετίας. Ποιο πολιτικό υποκείμενο θα αναλάβει να αλλάξει την Ελλάδα, με ποια μέσα και ποιες συμμαχίες είναι τα ζητούμενα και για την ώρα δεν δόθηκαν απαντήσεις.

Ανάγωγα

Οι μισθοί στον πάτο, η ακρίβεια στην κορυφή, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και των τραπεζών στον ουρανό. Αλλάζει αυτή η κατάσταση με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού; Ούτε και η πιο αχαλίνωτη φαντασία μπορεί να το υποστηρίξει.